Als ik dat eens had, dan…
Als het bij mij nou eens net zo ging als bij haar, dan…
Ja, wat dan? Dan zou het leven een stuk makkelijker zijn. Dan zou ik gelukkiger zijn. Dan zou ik…
Want ja, ik wil dat ook zo graag.
Zij heeft zoveel.
Zij heeft een mooi huis.
Zij heeft een man.
Zij heeft zulke gehoorzame kinderen.
Zij heeft een mooie baan.
Zij heeft veel mensen om haar heen.
Zij heeft altijd energie.
Zij heeft zoveel mooie ideeën.
Zij heeft het gewoon zo goed voor elkaar.
En bij mij? Er is zoveel in mijn leven wat ik anders zou willen. Ik wil ook…
Voor wie is dit niet herkenbaar? Wat kunnen we soms veel naar anderen kijken en vergelijken. Het gras is bij de buren altijd groener. Ja, toch?
We spreken deze gedachten misschien niet altijd uit, daar peinzen we niet over. Ondertussen borrelen ze wel op in ons hart en gaan we door met klagen en mopperen.
Mopperen
De Israëlieten waren ook aan het klagen en mopperen.
Ze dachten terug aan het leven in Egypte. Opeens vielen alle moeilijkheden weg van het leven daar en zagen ze alleen nog het goede. Ze hadden daar tenminste een overvloed aan heerlijk eten.
Ze verlangden terug. Liever weer dat leven en daar sterven dan hier in de woestijn voorzien worden door de hand van God.
En hoe reageert God? Hij luistert naar het klagen en mopperen. Hij bestraft hun ontevredenheid en ondankbaarheid niet. Wat is Hij genadig dat Hij luistert naar mopperaars!
Ze kregen waar ze om vroegen. Ze kregen eten. Iedere morgen opnieuw: manna. Iedere avond opnieuw: kwakkels.
We kunnen dit gedrag niet goedkeuren, maar als we even naast deze Israëlieten gaan staan, dan kunnen we het misschien wel begrijpen. Je zou maar in een woestijn zijn met zoveel mensen en de voedselvoorraad is bijna op. Wat zouden wij gedaan hebben?
De Israëlieten waren ontevreden. Wat kunnen we soms ontevreden zijn over ons leven.
Waar komt die ontevredenheid vandaan?
Ik denk dat het te maken heeft met aanvaarden.
Zoals ik pas ergens kernachtig las: Aanvaarding leidt tot vrede. De ware vrede kun je alleen ervaren als je alles wat God naar Zijn wil op je levenspad laat gebeuren met vreugde aanvaard.
We zijn het niet eens met hoe ons leven loopt. We kunnen niet aanvaarden dat wij niet hebben wat de ander wel heeft. We zijn het niet eens met wat God ons geeft.
Krijgen we het één dan verlangen we alweer naar het volgende. Tenminste als ik eerlijk in mijn eigen hart kijk… Wanneer is het goed (genoeg) wat God mij geeft?
Een tijd geleden stelde iemand mij de vraag: ‘Hoe komt het dat jij op jouw leeftijd zo in het leven staat?’ Het ging over het doel van je leven. Over single of getrouwd zijn. Over onze visie op het leven. Het waren diepgaande onderwerpen. Het was zomaar even een gesprekje tussendoor met iemand die andere waarden en normen heeft dan wij.
Ik probeerde iets te vertellen over de basis van mijn leven die in God ligt. Als Hij het doel van mijn leven is en mijn hart vervult, dan kan ik tevreden zijn met mijn leven. Daarin mag plaats zijn voor verlangens, maar dat wordt dan geen doel.
Ze keek me nadenkend aan. Zoiets had ze nog nooit gehoord.
Ben ik dan nooit ontevreden?
Ik worstel net zoals u en jij. Wat ik schrijf, schrijf ik ook voor mezelf.
Er zijn momenten dat ik op de situatie die ik hierboven beschrijf met mijn hele hart amen zeg. Er zijn ook momenten dat ik daar verder vandaan ben.
Hoe dat komt? Dan kijk ik weer naar wat ik niet heb en wat die ander wel heeft. Dan laat ik me weer verzadigen door al die dingen die niet echt verzadigen kunnen. Dat maakt mijn hart onrustig.
Hoe kom je dan toch weer terug bij die rust en vrede?
De sleutel tot het ontvangen van een rustig hart: bereidwillig alles aanvaarden wat God op mijn pad brengt en blijmoedig alles wat ik ben en heb overgeven. (Elisabeth Elliot)
Aanvaarden en me laten voeden met wat wel verzadigen kan.
Hemels Manna
Het manna was er om verzadigd te worden.
Komt ontevredenheid ook niet voort uit onverzadigd zijn? Waardoor laat ik me verzadigen? Waardoor laat ik me voeden?
Het Woord van God is het manna waardoor onze zielen gevoed worden.
Het manna is een beeld van Christus. Hij is het Brood des Levens (Joh. 6:35). Als we in Hem geloven dan zullen we nooit meer hongeren.
In het dagelijkse leven kunnen we niet alleen leven van allerlei snoepgoed, hoe lekker dat ook kan zijn. We hebben voedsel nodig wat echt verzadigd. Ooit gebruikte een dominee in zijn preek een keer een treffend beeld wat hierbij past: Is Jezus voor mij het levende Brood of is Hij de kers op de taart? Is Hij alles voor mij of is Hij voor erbij?
Als Hij voor mij het Brood des Levens is, dan wordt mijn ziel verzadigd. Dan ontstaat er echte vrede. Tevreden met Hem alleen.
Tevredenheid
Bij ontevredenheid merken we onrust, jaloezie, onvrede, ondankbaarheid, enzovoorts. Tevredenheid geeft zulke andere vruchten in ons hart. Daarover een treffend stukje van Thomas Manton:
Tevredenheid is één van de giften welke wij vragen in de bede: ‘Geef ons heden ons dagelijks brood.’ Wij vragen daarmee dat wij tevreden mogen zijn met ons deel. Tevredenheid en een rustig hart bij hetgeen wij genieten zijn grote zegeningen. (…) De liefde Gods spreekt niet alleen in de zegening maar allermeest in de tevredenheid die wij daarbij ontvangen. Dat is een grotere zegen. (…) Uw blijdschap ligt niet in overvloed maar in tevredenheid.
Ook Paulus heeft daarover geschreven in zijn eerste zendbrief aan Timotheüs. Maar als wij voedsel en deksel hebben, wij zullen daarmede vergenoegd zijn (1 Tim. 6:8).
Hij was tevreden met voedsel en kleding. Het was voor hem genoeg. Als we naar meer verlangen dan dat, kunnen we in verzoekingen vallen. De begeertes naar meer kunnen ons gaan beheersen en ons aftrekken van het geloof. Uiteindelijk brengt het alleen maar ellende. Hij geeft ons een opdracht mee in vers 11 en 12: Maar gij, o mens Gods, vlied deze dingen; en jaag naar gerechtigheid, godzaligheid, geloof, liefde, lijdzaamheid, zachtmoedigheid. Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen.
Zijn dat geen rijkere vruchten om ons hart mee te laten vervullen?
Gerechtigheid, godzaligheid, geloof, liefde, lijdzaamheid, zachtmoedigheid.
Daarin ligt zoveel vrede en blijdschap!
Dan kunnen we tevreden zijn met wat God ons geeft.
Hij geeft ons zóveel meer dan we verdiend hebben.
Laten we onze ontevredenheid belijden en ernaar zoeken om verzadigd te worden met Jezus alleen. Dan kunnen we tevreden zijn in Hem.
Dit blogartikel werd geschreven door Yvonne.
Geef een reactie