Bekruipt jou ook weleens het gevoel: is dit het dan?
Alles ervoor opgegeven. Een keuze gemaakt. Gehoorzaam geweest aan de Heere.
Gegaan naar of gebleven op de plaats die de Heere wees.
Gedaan wat de Heere van je vroeg.
En… nu? Je leven is verre van comfortabel. Het gaat je niet voor de wind.
En dan al die getuigenissen uit Hebreeën 11. Zoveel moeilijkheden.
Is dat het volgen van Jezus?
Ik kan me het moment nog goed herinneren dat me dat gevoel bekroop. Twijfel nestelde zich in mijn hart en ten diepste kreeg ik zelfmedelijden. De Heere had me geroepen en ik was gegaan. Niet zomaar, maar biddend en worstelend. En daar zat ik dan. Het leek allemaal zo mooi, maar daar zag ik weinig meer van op dat moment. De ene struggle volgde de andere op. Het maakte me opstandig. Ik snakte naar wat comfort.
Was dit waar de Heere me voor geroepen had?
In die tijd las ik het boek De hoogste prijs, van Hannelie Groenewald, wat me inspireerde:
Jezus kende het lijden. Zijn volgelingen zullen in Zijn voetspoor volgen. Daar kunnen we ons dus maar beter op voorbereiden. Bereken de kosten. Werner en ik hadden de kosten van gehoorzaamheid aan God berekend – en dit was bij de prijs inbegrepen. De Heere hielp me sterk te blijven, ook al snakte ik naar rust.
Had ik wel genoeg de kosten berekend voordat ik gehoorzaamde?
Ja, daar twijfelde ik niet over. Maar… misschien vielen de kosten me wel een beetje tegen.
Had ik gehoopt dat ik minder moe zou zijn, dat het me allemaal wat makkelijker af zou gaan, dat …
Waar verlangde ik eigenlijk naar?
Was ik bereid om deze moeilijkheden te doorstaan?
Waren dat een aantal van die kosten die ik moest berekenen?
Wat is het volgen van Jezus mij waard?
Hannelie schrijft het zo raak in haar boek: Als we Jezus met ons hele hart volgen, zijn daar kosten aan verbonden. Het is niet moeilijk om met je tong te belijden dat Hij jouw Zaligmaker is, maar het is iets heel anders om dat in het echte, vijandige leven in praktijk te brengen. Waarschuwde Jezus Zijn volgelingen niet dat ze vervolgd zouden worden? En als dat gebeurt, zei Hij, moeten we opspringen van vreugde, omdat ons loon in de hemel groot zal zijn. De pijn van vervolging werd Hem niet bespaard. Waarom zouden wij dan iets anders verwachten?
Als ik mezelf soms alleen kan voelen. Er allerlei gevoelens en emoties door me heen stormen. Ik me zo moe en geesteloos kan voelen. Er zo’n geestelijke strijd in mij gaande is.
Waar is mijn verlangen om mijn leven als een dankoffer op te offeren voor de Heere?
Wat zoek ik naar zekerheden. Ik zoek naar een vaste grond onder m’n voeten.
Iets wat vertrouwd voelt. Iets wat ik zelf in handen heb.
Maar ben ik echt bereid Hem te volgen en te vertrouwen waar en hoe Hij me ook zal leiden?
Het volgen van Jezus heeft gevolgen voor ons leven.
Welke keuzes maak ik wel of niet, omdat ik Jezus liefheb?
Mag het mij wat kosten?
Of ben ik een comfortchristen?
Hebben wij de kosten berekend?
Jezus is er zo duidelijk over:
En wie zijn kruis niet draagt en Mij navolgt, die kan Mijn discipel niet zijn (Lukas 14:27).
De kanttekeningen zegt hierbij: Dat is wie niet gezind en bereid is naar Mijn voorbeeld en om Mijnentwil vervolging en verdrukking te lijden.
En zo vervolgt Lukas verder:Want wie van u, willende een toren bouwen, zit niet eerst neder en overrekent de kosten, of hij ook heeft hetgeen tot volmaking nodig is? (…) Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn (Lukas 14: 28, 33). Kanttekeningen: Zijn afscheid neemt van alles, niet bereid is om zo nodig alles te verlaten en Mij te volgen.
Volgen.
Niet zelf vooroplopen.
Niet Jezus achter mij, maar ik achter Hem.
U mag mij wel helpen en troosten, maar U mag niet mijn agenda bepalen.
Ik wil U wel volgen, maar U mag niet mijn wil veranderen.
Is dát Jezus volgen?
Jezus volgen is sterven. Het gaat niet vanzelf. Hij belooft je geen comfort.
Het Evangelie sluit niet aan bij mijn behoeften.
Het gaat er niet om dat ik steeds een beetje meer wordt, maar dat Jezus meer wordt.
Mijn hele zijn op het altaar leggen.
En wat kan dat pijn doen.
We willen wel het fijne van het christelijke geloof.
Maar het kruis, het minder worden, het sterven aan onszelf? Dat willen we liever niet.
En wat als dát nu juist bij het volgen hoort?
Wat is er dan nog voor moois? Als je alles voor Hem opgeeft?
Luister maar welke belofte Jezus Zelf geeft: En zo wie zal verlaten hebben huizen of broeders of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers om Mijns Naams wil, die zal honderdvoud ontvangen en het eeuwige leven beërven. (Mattheüs 19: 29)
En ook in Markus 8:35 Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven zal verliezen, om Mijnentwil, en om des Evangelies wil, die zal hetzelve behouden.
Of je houdt je eigen leven nog vast óf je verliest het en geeft je leven over aan Hem.
Welke last is lichter?
Het comfort is niet hier, maar dat is straks.
De zegen en het leven en de heerlijkheid die komt straks.
Laat het onderwijs uit Hebreeën 12 je met nieuwe moed en ijver vervullen, zoals de Bijbel met Uitleg schrijft bij Hebreeën 12: 12, om de overste Leidsman en Voleinder van het geloof te volgen.
Daarom richt weder op de trage handen, en de slappe knieën; En maakt rechte paden voor uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet verdraaid worde, maar dat het veelmeer genezen worde. Jaagt den vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand den Heere zien zal (vers 12-14).
Dit blogartikel werd geschreven door Yvonne.
Geef een reactie